Afgelopen mei ben ik met twee goeie vrienden een weekje in The Big Apple geweest. Als kempenzoon moet ik zeggen dat ik er wel naar uitkeek, maar het vooruitzicht van een megalomane, überdrukke stad schrikte me toch wel een beetje af. Mijn ideale vakantie situeert zich immers ergens aan een verlaten meer in Noord-Zweden, en citytrippen heeft me nooit echt kunnen bekoren. Met de uitzondering van Stockholm dan misschien, maar die stad is dan ook zo groen en open dat je je bijwijlen meer in een groene voorstad waant.
Maar mensen, is me dat daar even dik meegevallen. Wat een stad, wat een stad. OK, Times Square op een zondagnamiddag leverde de commentaar “dit nooit meer” op, maar voor de rest vond ik het zonder meer een erg positieve ervaring. Hoogtepunten waren Washington Square Park, Greenwich Village in ‘t algemeen en Coney Island. En Johnny’s Bar in de West Village na zonsondergang, maar da’s een ander verhaal. Ik moet er wel bijzeggen dat we er vanaf de tweede dag uitstekend zomerweer hadden, dus dat zal wel meespelen in m’n positief beeld van de stad. Het uit-ste-kend gezelschap deed er ook zeker geen kwaad aan.
Nu heb ik voor dit jaar nog een crapload aan verlof staan, en een omgekeerd evenredig aantal plannen. Zie ik opeens dat The Feelies, één van m’n absoluut favoriete bands, op 11 september in de Catskills spelen, op een boogscheut van New York. The Feelies zijn een indiegroepje die haar meeste wapenfeiten in de jaren tachtig gespeeld hebben, en die met Crazy Rhythms één van de sterkste debuutalbums ooit uitgebracht hebben. Na dik vijftien jaar zijn ze in 2008 terug bijeen gekomen (iets wat ik onmogelijk achtte aangezien de groepsleden op voet van oorlog zijn gesplit indertijd). Ik heb ze net gemist toen ik in NYC was (hun thuisbasis is Hoboken, NJ, net aan de andere kant van de Hudson dus) maar nu heb ik toch wel erg veel zin om te gaan. De vluchten zijn nog lekker goedkoop (400 euro), ik ben toch immuun voor de Mexicaanse griep (we zaten daar toen de eerste dode viel en tientallen scholen in Queens de deuren moesten sluiten) én The Feelies spelen integraal Crazy Rhythms.Waarom niet eigenlijk…
Nu zaterdag zie ik BGNY, ik hoop dat hun aanbod om te mogen logeren in Jersey nog altijd geldt.
Hey Smintjes,
no worries voor logies. Ik zal zelf meer zeggen, ik denk dat we wel een lift kunnen regelen. De catskills zijn heel leuk en ongeveer 2 uurtjes bollen van bij ons thuis.
Moeten wel nog even zien voor praktische kant van de zaak, maar dat kunnen we zaterdag wel bespreken. (alhoewel ik je aanraad om dit te doen met greet omdat ik juist zal aangekomen zijn en dus een knoert van een jetlag zal hebben
Groetjes
B without G in NY